9 Nisan 2016 Cumartesi

takip1

Akıl ve beden sağlığımı kaybetmekten korkuyorum. Gelişimi  takip edebilmem için yazmanın en iyi yol olduğunu düşündüm. Kelimeleri birbirine karıştırıyorum. Bazen anlamsız kelimeler çıkıyor ağzımdan. Bazen bana söylenenleri algılamakta zorlanıyorum. Ezberlenmiş cevaplar değil de düşüncelerimi içiren cevaplar verirken cümleyi toparlamakta da zorlanıyorum. Bir kalabalık içindeyken, kalabalığın içinden biri olmaktan çıkıyorum. Bulunduğum konum ve zaman üzerine sorgulamaya başlıyorum. Bugün 29 Ekim dediklerinde hiçbir şey ifade etmedi benim için. Neden tatilden saydıklarını anlayamadım. Evvel Temmuz Şenlikleri diyebilmek için 2 dakika uğraştım ama hep harfleri karıştırdım ve söyleyemedim insanlar söylemem için bekledikçe daha kötüleşti. Bir kitap kafede bulunan bir deftere not yazdım tarihiyle birlikte. 10 dakika sonra aslında bugünün tarihini bilmediğimi farkedip  defteri açıp baktığımda 4 gün öncenin tarihini yazdığımı gördüm. Bunun gibi bir çok örnek yaşadım son 2 ayda. Şuan evde yalnızım. Az önce evde biri vardı. Konuşmamızda yeni şeyler düşünüp cevap vermem gerekiyordu. İkimizin ilişkisi sevgililik vs hakkında. Bense konuya o kadar uzaktım ki karşımdaki insanla ne zaman bu duruma geldik ve böyle bir konuşma yapma gereği duyduk algılayamıyordum. Sonra bu durum beni rahatsız etti ve dikkatimi dağıttığı için gitmesini istedim. Uyurken sürekli sıçrıyormuşum ve vücudum titriyormuş. Dokununca duruyormuş öyle söyledi. Uyanıkken de içten titrediğimi kaslarımın yorgun olduğunu hissediyorum. Kafam o kadar dolu ki birden duruyor. Doktora bunlarla gitmem bir anlam ifade etmeyecek. Düzelmek için planım; sağlıklı beslenmek, destekleyici gıdalar almak, zararlı maddeleri kullanmamak ve yürüyüş yapmak. Yeni insanlarla tanışmaktan rahatsız oluyorum. Hatta tanıdığım insanlarla bile konuşmak zaman geçirmek yükmüş gibi geliyor. Sanki rol yapıyormuşum gibi hissediyorum. Vİtamin ve elektrolit değerlerime baktıracağım bir de. Müzik de faydalı olabilir. Şimdi yürüyüşe çıkıyorum.